Aanmeren is een kwelling voor kapiteins en schippers van alle soorten. Laten we eens kijken hoe je de juiste manoeuvres uitvoert, anticipeert op het onverwachte en vooral kalm blijft.
Aanmeermanoeuvres zijn een cruciaal moment waarop de ‘stoerheid’ van de bemanning en het karakter van de persoon die de leiding heeft echt naar voren komen. Vloeken en schelden, primitief naar elkaar schreeuwen, en dat allemaal terwijl de boot misschien net de haven binnenvaart. En dan hebben we het nog niet eens over de spannende momenten aan boord in kleine ruimtes waar het moeilijk is om je te verstoppen of te ontwijken. We kennen allemaal de schrik van het beschadigen van een boot, die we vaak niet bezitten om de eenvoudige reden dat we hem gecharterd hebben.
Het is een combinatie van (negatieve) krachten die een staat van ongerustheid genereren waar we graag zonder zouden willen. En, zoals de oude zeebonken zeggen, na de ene fout komt de volgende. Kijk dus maar uit. Aanmeermanoeuvres zijn ook de test bij uitstek voor elke goede zeiler, die vaak wordt beoordeeld op hoe hij of zij presteert in deze moeilijke situaties. En we mogen dan wel duizenden zeemijlen hebben afgelegd, er is maar één verkeerde aanlegplaats voor nodig om onze reputatie na verloop van tijd te beschadigen. Vandaar de vraag.
We hebben in verschillende artikelen gezien welke afmeertechnieken kunnen worden geëvalueerd voor het aanleggen aan de zijkant, met zijwind, die ons naar de kade duwt of die weg beweegt, met stroming, en vele andere methoden. Maar wees voorzichtig, de bedoeling is hier altijd om informatie te geven die kritisch moet worden bekeken, want elke manoeuvre verschilt van de volgende, zelfs als deze op dezelfde boot of op dezelfde
plaats wordt uitgevoerd.
Vandaag bespreken we de technische aspecten vanuit een ander oogpunt, namelijk vanuit de psychologische kant van het aanmeren, die voor hen van groot belang is. Specifiek bekijken we hoe we onze zenuwen in bedwang kunnen houden en niet gek worden . Then we’ll define the right strategies to adopt in order to reduce the infamous anxiety and consequently remain clear-headed by limiting errors.
Een algemene regel, waaruit alle andere opmerkingen voortvloeien, betreft de noodzaak om voorbereid te zijn: ken de boot en de plaats waar je gaat aanmeren, bereid de uitrusting voor, bereid de bemanning voor, kies indien mogelijk de gemakkelijkste oplossing. Niet ter plekke improviseren, maar er zeker van zijn dat je alles in alle rust hebt voorbereid, is een optie die onze aanpak radicaal verandert en de mate van angst sterk vermindert.
De ligplaats beoordelen om te kalmeren (eerst)
Laten we beginnen met de boot en onszelf vertrouwd maken met een aantal basisreacties. Of het nu een zeilboot, een motorboot of onze eigen boot is die we goed kennen, voordat we naar de kade manoeuvreren moeten we de reacties controleren die de boot ons geeft. We beoordelen alles indien mogelijk in beperkt vaarwater, of op zijn minst met referentiepunten in de buurt. Hoe vaart de boot, welk evolutionair effect heeft de schroef bij achteruitvaren? Controleer, door een draai van 180 graden te maken, hoe het in slow motion nadert. Hoe het reageert door achteruit en vooruit te slaan, om te proberen het om zijn as te laten draaien. En laten we tot slot rekening houden met het effect dat de wind uitoefent op het dode werk bij zijwind.
Nu kunnen we de boot klaarmaken om aan te meren. Dit betekent niet alleen dat de landvasten en de vleugels klaar moeten liggen. Dit is het absolute minimum. Het dek: laten we het netjes houden, vrij van ongepaste zaken zoals handdoeken, brillen, crèmepakketten en slippers. In de kuip is het erg handig om een draagbare marifoon te hebben om te communiceren met de jachthaven voor instructies en assistentie. Alles wat aan de gordijnen hangt moet om meer dan één reden worden verwijderd: we lopen het risico dat het vies wordt door de vallen en het is niet netjes om met hangend ondergoed op de ligplaats aan te komen. Bovendien helpt alles wat naar beneden hangt om de wind tegen te houden en de ongewenste effecten op de boot te vergroten. Om dezelfde reden kun je bij veel wind beter de bimini en buiskap sluiten, die ook het zicht beperken.
Laten we eerst eens kijken naar de plek waar we gaan manoeuvreren. Als we het al kennen, is het perfect voor ons, maar zo niet, dan is het beter om de pilotboeken te raadplegen of de foto’s op internet te bestuderen. Gebaseerd op de weersomstandigheden, als er een keuze is, proberen we naar een voordewindse kade te gaan, met de wind zo min mogelijk over onze breedte.
Laten we onze bemanning voorbereiden. De verwarring die een schipper kan veroorzaken door veel verwarrende en tegenstrijdige bevelen te geven is onvoorstelbaar. Als hij dan boos wordt en begint te schreeuwen over het natuurlijke onvermogen van zijn bemanning om zijn waanideeën om te zetten in manoeuvres, is de bom ontploft voor een volgepakt publiek op de kade dat op niets anders zit te wachten.
Het eerste wat je dus moet doen, is de juiste leden kiezen voor de specifieke taak.
Daarom is het belangrijk om eerst de mensen te identificeren die onze bevelen kunnen opvolgen. Voordat we de haven binnengaan, leggen we in detail uit welke positie ze moeten innemen en wat hun rol is door duidelijk uit te leggen wat we ze gaan vragen te doen. Indien nodig laten we concreet zien welke posities ze moeten innemen en wat ze moeten doen door bewegingen te simuleren. Als het dan op actie aankomt, moeten we duidelijke bevelen geven, in volgorde, waarbij we duidelijk aangeven wie wat moet doen. Met bemanning bedoelen we ook de rest van de gasten aan boord. Indien mogelijk moeten ze in de paar minuten tussen het binnenlopen van de haven en het aanmeren aan de kade niet rondlopen op het dek, het zicht belemmeren en verwarring veroorzaken. Kortom, ze moeten in de kuip of benedendeks zitten, zodat ze geen triviale uitdrukkingen gebruiken.
Bereid ons psychologisch en met groot Brits pragmatisme voor. Alleen naïevelingen veranderen niet van gedachten, maar een manoeuvre op het laatste moment verdraaien, misschien als de wind waait, is nooit het beste. Dus laten we de kaarten goed bestuderen, laten we duidelijk in ons hoofd de volgorde van de acties bepalen, hoe we de aanlegplaats moeten naderen, hoe we het evolutionaire effect van de schroef kunnen uitbuiten, hoe we het effect van de wind kunnen tegengaan of, indien nodig, in ons voordeel kunnen lijden. En laten we niet vergeten te voorspellen welke lijn we als eerste aan wal zullen zetten of welke we zullen vangen.
Zodra alles duidelijk is in ons hoofd, moeten we gewoon doorgaan. En we moeten altijd onthouden dat wij degenen zijn die de leiding hebben. En altijd onthouden dat wij verantwoordelijk zijn voor de manoeuvre en dat het aan ons is om de uiteindelijke beslissing te nemen.
