We hijsen het grootzeil met al een rif op zijn plaats – er is zo’n 15 tot 16 knopen ware wind en onder normale omstandigheden zouden we het grootzeil gemakkelijk op kunnen houden, maar nu de lucht nog donker is, is er geen reden om onnodige risico’s te nemen. We vertrekken en ontrollen de zelfkerende fok terwijl de Balance 526 begint te versnellen en de snelheid snel toeneemt. In een mum van tijd varen we 10 tot 11 knopen, bij een schijnbare windhoek van 60 graden, en het comfort aan boord is absoluut.
Aan het roer is deze catamaran levendig en responsief, werelden anders dan de gedempte sensatie die typisch is voor pure cruising cats. Hier is de druk van de wind op de zeilen direct voelbaar op het stuurwiel, waardoor het niet alleen gemakkelijk maar ook lonend is om te sturen terwijl je een perfecte hoek met de wind houdt.
De zwaarden zijn verlaagd tot 50%, dus ik probeer hoger te richten – en tot mijn verbazing vertraagt de Balance 526 nauwelijks. Bij een schijnbare windhoek van 30 graden varen we nog steeds meer dan 9 knopen. Deze catamaran wijst naar de wind als een monohull!
Met de zelfkerende fok is overstag gaan een fluitje van een cent; de Balance 526 vertraagt een beetje, maar met een vaste hand ga je zonder problemen overstag.
Ik buig af om terug te gaan, net als de lucht donkerder wordt en de wind toeneemt tot 24-25 knopen. Bij een schijnbare windhoek van 100 graden raast de boot als een trein en vaart constant harder dan 12 knopen.
Wat ik zo geweldig vind aan deze zeilcatamaran is het gevoel van veiligheid dat ze uitstraalt – zelfs in deze omstandigheden is er geen sprake van slingeren, geen neiging om rond te gaan. Hij zeilt met een indrukwekkende stabiliteit en koersvastheid, duidelijk ontworpen om elke dag lange, zeer lange afstanden af te leggen.
Als het begint te regenen, sluiten we het schuifdak bij de stuurstand, kantelen we het stuur naar beneden en varen we comfortabel verder.
Deze manoeuvre is mogelijk dankzij VersaHelm, een door Balance Catamarans ontwikkeld systeem waarmee je het stuur “lager kunt zetten”, zodat je beschut tegen de elementen of bij kouder weer kunt sturen. Het zicht vanaf de lagere stuurpositie is perfect (360 graden), waardoor het niet alleen comfortabel maar ook heel veilig is.
Dan krijgen we het wilde idee om door het kanaal tussen het vasteland en Île Sainte-Marguerite te glippen, richting Golfe-Juan, waar we beschut zouden moeten zijn. De omstandigheden verslechteren in het kanaal: de wind neemt toe tot 25-26 knopen waar (30-31 schijnbaar) en zonder eilanddekking krijgen we ook te maken met golven, nu meer dan 2 meter hoog.
Dus we nemen een tweede rif in het grootzeil en, wat typisch het slechtste scenario is voor een zeilcatamaran, we gaan overstag, dicht tegen de zee en de wind in, in een vaargeul die op zijn smalst maar een halve mijl breed is!
Maar tot mijn verbazing gaat Balance 526 met opmerkelijk gemak om met deze extreme situatie, zonder ook maar een moment te aarzelen. We varen consequent tussen de 8 en 9 knopen op 30-35 graden van de schijnbare wind af, rijden over deze grote golven en sturen comfortabel droog van binnenuit – het is ongelooflijk. Wat de meeste indruk op me maakt, is dat deze catamaran slaat niet tegen de golven!