De bowline knoop is zeker de meest gebruikte knoop aan boord van alle boten, het heeft twee fundamentele kenmerken: het ontwikkelt een zeer betrouwbare lus en, het belangrijkste, het rafelt gemakkelijk, zelfs na te zijn onderworpen aan sterke spanningen .
De bowline knoop, ook bekend als bomberknoop of lover’s knot, is een heel oude knoop. De beroemde John Smith, het vriendje van Pocahontas (we maken geen grapje, want Pocahontas heeft echt bestaan), groot zeeman en opperhoofd van een Britse nederzetting in Noord-Amerika, sprak erover in zijn “Seaman’s Grammar” in 1627.
Er wordt gezegd dat het zelfs werd gezien in de overblijfselen van de Zonneboot, ontdekt in Cheope, Egypte. Het punt is dat de bowline knoop door de eeuwen heen stand heeft gehouden, hoewel er veel varianten op zijn gekomen die vandaag de dag op internet te vinden zijn.
Hier is een video waarin de traditionele uitvoering wordt uitgelegd.
https://youtu.be/3hcmjLnzh3g
Maak eerst een wikkeling of koppeling, meestal maar verkeerdelijk oogje genoemd, door de dwarsligger onder het laatste deel van het touw te duwen, dat is de loper.
Laat vervolgens de vrije cape, de dwarsligger, van onderaf in de koppeling gaan en dan weer onder de dwarsligger als in een knuffel.
De dwarsligger gaat parallel aan zichzelf de trekhaak in en klemt vast.
Deze knoop heeft een uitstekende grip. Hij is dus ideaal voor aanmeerlijnen of om vallen en schoten vast te zetten. Maar het is geen vrolijke knoop omdat hij zichzelf kan ontknopen als hij niet gespannen is.
Maar waarom heet het lover’s knot?
Booglijnknoop
Volgens de traditionele definitie is een bowline knoop “een ring, meestal aan het uiteinde van een kabel, gemaakt door middel van splitsen of speciale knopen”. Oké, daar zijn we het mee eens.
Maar waarom lover? Een waarschijnlijke reden is dat oude gidsen het eindstuk van een touw “lover” noemden.
In het prestigieuze “Military Scientific Dictionary for Every Arm Use” van Guido Ballerini (Napels, 1824), dat handelt over technische taal die gebruikt wordt in militaire wetenschappen, verwijst de term naar het uiteinde van een touw.
In ons geval is het duidelijk dat de minnaar een monster plant om zijn doel te bereiken: hij omhelst de slaper en laat zijn liefdesdroom uitkomen.
