Magazzù M16: 100 mijl op ruwe zee op een superboot

Magazzù M16: dit is hoe het nieuwe vlaggenschip presteert onder zware omstandigheden

Magazzù is altijd al het onbetwiste icoon geweest van high-end maxi-ribs – fascinerende inflatables die opvallen door hun schoonheid en betrouwbaarheid op zee. Deze sterke punten verdienden het om grondig getest te worden tijdens de wereldpremière van het nieuwe vlaggenschip: de gloednieuwe Magazzù M16.

MAGAZZÙ M16 Proefvaart

“Dit zijn onmogelijke omstandigheden voor de meeste boten”.

Dit is wat ik denk als ik aan boord klim van de nieuwe Magazzù M16. We zijn in de handelshaven van Genua en de 17 meter lange maxi-rib is net gelost van het schip dat hem rechtstreeks hierheen heeft gebracht vanuit Palermo, het historische hoofdkwartier van de legendarische Siciliaanse scheepswerf.

We moeten 100 mijl op zee afleggen om Cannes te bereiken, een route die ons zal onderwerpen aan steeds moeilijker weer- en zeeomstandigheden, met een laatste stuk dat er, althans op papier, extreem moeilijk uitziet.

De marine-engineering van deze maxi-rib is nauwgezet ontwikkeld door Alfredo en Renato Magazzù, twee professionals die geen introductie nodig hebben. Hun onschatbare ervaring bereikt haar hoogtepunt met dit project, want voor het eerst in de geschiedenis van de scheepswerf werd een romp specifiek ontworpen voor IPS-voortstuwing en heeft daardoor geen treden.

Aan boord is Claudio Magazzù, ontwerper en maker van de nieuwe M16. Ik heb al vaak met hem gevaren; hij is een ervaren schipper die echt geniet van het varen met zijn eigen creaties, en geloof me, dit is geen gebruikelijke eigenschap…

Als we de haven uitvaren, komen we meteen lange golven tegen die, zoals de wet van Murphy voorschrijft, rechtstreeks van de boeg komen. Ik neem het roer en duw de gashendels naar voren, terwijl de Magazzù M16, aangedreven door zijn twee Volvo Penta D8-IPS-800 motoren (elk 600 pk), gemakkelijk op snelheid komt zonder merkbaar van trim te veranderen.

Deze eigenschap maakt indruk op me. Boten die zijn uitgerust met IPS-aandrijvingen hebben meestal de neiging om het achterschip aanzienlijk te laten zinken door hun trekkende schroeven – een nogal vervelend gedrag waar deze maxi-rib immuun voor lijkt te zijn.

Ik zit rond de 30 knopen en de boeg van de Magazzù M16 snijdt met gemak door de lange golven. Aan boord is het comfort uitstekend, zeker bovengemiddeld. Een blik op het display laat zien dat we slechts 6,2 liter brandstof per mijl verbruiken, wat behoorlijk indrukwekkend is voor een boot van bijna 17 meter en 20 ton (met volle brandstoftanks)!

Omdat de zee het nog toelaat, duw ik de gashendels helemaal naar voren. De acceleratie is krachtig en de GPS-cijfers stijgen snel. De Magazzù M16 haalt met gemak iets meer dan 38 knopen. Ik stel de trim bij en tot mijn verbazing halen we meer dan 40 knopen! Dit is de eerste keer dat ik dit heb zien gebeuren (en ik heb veel boten getest) met een IPS-aangedreven vaartuig.

Ik vertraag en kalmeer rond de 30 knopen en stuur dan snel naar links. De maxi-rib leunt in de bocht en gaat een krappe bocht in, alsof hij op rails loopt. Ik stuur naar rechts en opnieuw, met een behendigheid die onvoorstelbaar is voor een boot van dit formaat, word ik door de middelpuntzoekende kracht tegen de nieuwe kant gedrukt.

De nieuwe Magazzù M16 is een zeer responsieve en reactieve boot. Het is een maxi-rib die absoluut adrenaline kan leveren als je erom vraagt.

Terwijl we onze route vervolgen, trekt, precies zoals voorspeld, zodra we voor de kust van Loano zijn de wind aan en beginnen de golven naar de kwart te draaien en groter te worden. Ze nemen geleidelijk toe en tegen de tijd dat we Imperia bereiken, zijn ze meer dan twee meter hoog.

De Magazzù M16 blijft echter soepel varen met een snelheid van ongeveer 28-30 knopen. Hij trotseert en overwint de golven met een comfort dat bijna bovennatuurlijk aanvoelt – geen schokken, geen aarzeling. Natuurlijk moeten we voorzichtig sturen in deze omstandigheden, maar voorlopig is er geen reden om het rustiger aan te doen.

De laatste 20 mijl zijn het zwaarst. De lucht wordt zwart en de wind neemt nog meer toe. De golven zijn nu echt massief, meer dan drie meter hoog. Hun toppen breken en de wind voert de witte nevel mee over het dek.

In zulke omstandigheden moet ik onvermijdelijk mijn manier van sturen veranderen. Ik verminder snelheid en begin de gashendels te gebruiken. Het is noodzakelijk om af te remmen bij het afdalen in de trog en dan te versnellen bij het beklimmen van deze waterbergen. Het roer is ook cruciaal in deze situatie – golven die van achteren komen hebben de neiging om het achterschip te duwen, dus ik moet daarop anticiperen en ze tegenwerken, om vervolgens weer op koers te komen.

Aan boord van de Magazzù M16 heerst echter kalmte. Met een gemiddelde snelheid van ongeveer 23-24 knopen en de nodige aanpassingen kunnen we de situatie in alle veiligheid aan, terwijl we een buitengewoon comfortniveau behouden. Deze boot slaat nooit tegen de golven.

Uiteindelijk ronden we Cap d’Antibes en komen we in de beschutting van de eilanden. De zee wordt rustiger, de golven krimpen geleidelijk en veranderen in lange, rollende deining.

Een blauwe motorboot, zo’n 12 meter lang, komt naast ons varen en staat duidelijk te popelen om te racen. Ik werp een blik op Claudio, hij glimlacht, en ik druk de gashendels nog eens naar beneden. De Magazzù M16 schiet vooruit en bereikt al snel 40 knopen, volledig onaangedaan door de lange golven waar hij met gemak doorheen snijdt.

We varen een paar seconden zij aan zij met de motorboot, maar dan verschijnt er een grotere golf. De motorboot ploegt er tegenaan, remt plotseling af en stuurt een torenhoge kolom water van zes of zeven meter hoog omhoog.

Desondanks vervolgen we onze rit met een grote glimlach op ons gezicht, terwijl deze ongelooflijke boot vrij en kalm over het water glijdt. We blijven maar doorvaren tot we de lage-snelheidszone bij Cannes bereiken, waar we gedwongen worden om langzamer te varen.

Terwijl we langzaam varen, denk ik terug aan mijn eerste gedachte: “Dit zijn onmogelijke omstandigheden voor de meeste boten”. En ik moet constateren dat ik duidelijk gelijk had…

TESTGEGEVENS

De Magazzù M16 in detail

Laten we beginnen met te zeggen dat geen twee Magazzù boten hetzelfde zijn. De scheepswerf werkt namelijk semi-maatwerk en personaliseert elke rib op basis van de smaak van de eigenaar.

Het model dat wij hebben getest, en dat de specificaties weerspiegelt die zijn gekozen door de veeleisende eigenaar, beschikt niet alleen over IPS-aandrijving, maar ook over een interieur dat speciaal is aangepast aan hun behoeften. Als we afdalen naar het benedendek, worden we begroet door een dinette, uitgerust met een L-vormige bank en tafel aan stuurboord en een bijpassende bank aan bakboord, die comfortabel plaats biedt aan 5 tot 6 gasten.

Vanaf hier leidt een gang naar twee ruime badkamers, elk met een aparte douche en zitgedeelte. Verder naar voren, vinden we de master cabine die, uitgerust met een kingsize centraal bed, letterlijk gevuld is met kasten en kasten, die voldoende opbergruimte bieden.

Als we naar het achterschip gaan, ontdekken we de tweede hut van de Magazzù M16 die, ondanks het feit dat hij onder de cockpit ligt, nog steeds meer dan genoeg stahoogte biedt om comfortabel te slapen. Ook hier is het bed royaal bemeten.